این طرح، توسعه در بخش ظرفیت تایرهای رادیال را هدف قرار داده بود. تا دهه‌ ۷۰میلادی، لاستیک‌های بایاس مالک اصلی جاده‌ها بودند اما با ورود لاستیک‌های رادیال به صنعت خودرو تا چند دهه تولید تایر به دو مدل بایاس و رادیال محدود می‌شد. امروزه لاستیک‌های رادیال جزو محبوب‌ترین‌ها قرار دارند.

لاستیک رادیال دارای چند لایه پوششی است و پوشش بیرونی این تایر عمدتا از تسمه‌های فولادی با روکش لاستیک که آج نام دارد و لایه دوم که زیر آج قرار می‌گیرد از چند سیم یا نخ پلی‌استر درهم تنیده تشکیل شده است.

در بافت لایه‌های این لاستیک نخ یا سیم به سه روش مورب یعنی ۹۰درجه عمود بر مرکز تایر، به‌صورت شعاعی و دایره‌هایی با مرکز مشترک دیده می‌شود. لاستیک رادیال نسبت‌به لاستیک بایاس قیمت بیشتری دارد. با این‌حال گران‌تر بودن جنس به معنای تشخیص تایر رادیال نیست.

بهترین و تنهاترین راه تشخیص لاستیک رادیال وجود نماد R بعد از اعداد که مربوط به اندازه فاق است، به عنوان مثال 225/55R16 خواهد بود. لاستیک رادیال دارای خطوط عرضی شعاعی است که عمود بر جهت حرکت می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود گرما کمتر تولید شود و همچنین سواری نرم‌تری را تجربه کنید. همچنین در هنگام تولید این نوع لاستیک از الیاف انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود که منجر به بالا رفتن کیفیت و انعطاف دیواره لاستیک خواهد شد.

از دیگر مزایای لاستیک رادیال می‌توان به مواردی همچون محافظت از فضای داخلی و چسبندگی زیاد به جاده به دلیل وجود آج، عمر و دوام طولانی به‌خاطر وجود تسمه‌های استیل که باعث سفتی آج می‌شوند، بالا رفتن قدرت مانور به‌دلیل وجود لایه مارپیچی روی بدنه لاستیک، سواری راحت و نرم به‌دلیل دیوارهای جانبی انعطاف‌پذیر، مقاومت بالا در برابر ضربه، جسم خارجی و خرابی جاده، کاهش مصرف سوخت به‌دلیل مقاومت کمتر در برابر چرخش و لرزش کمتر اشاره کرد.

توضیحات در خصوص تشریح برنامه‌های شرکت لاستیک یزد جهت تکمیل طرح‌های توسعه شرکت، فاز اول پروژه طرح افزایش ظرفیت محصولات رادیال از تعداد 7هزار حلقه به 9هزار حلقه در روز را با موفقیت به بهره برداری رسانیده است و فاز دوم برای رسیدن به تعداد 12هزار حلقه در روز را در دست اجرا دارد که براساس برنامه زمان‌بندی اولیه مقرر بود طرح تا پایان سال ۱۳۹۹ به بهره‌برداری برسد.

بدین‌منظور با نصب و راه‌اندازی بخشی از ماشین‌آلات مورد نیاز این فاز توسعه، تعداد هزار حلقه تولید در روز به بهره‌برداری رسیده است. اما به دلیل شرایط تحریم بین المللی، مابقی ظرفیت فاز دوم پروژه تا پایان سال ۱۴۰۳ به بهره‌برداری خواهد رسید و تعداد 2هزار حلقه تایر به تولید روزانه شرکت افزوده خواهد شد.

هزینه برآوردی کل این طرح حدود ۵۹۹ میلیارد تومان بوده، اما مخارج انجام‌شده تا پایان سال ۱۴۰۲ برابر با ۲۱۰ میلیارد تومان ثبت شده است. به این ترتیب هزینه‌های برآوردی برای تکمیل این طرح ۳۹۰ میلیارد تومان درنظر گرفته شده است.

تا پایان سال ۱۴۰۱ درصد پیشرفت فیزیکی این طرح ۸۵درصد بود و پس از گذشت یک‌سال این میزان به ۸۷درصد رسید؛ درحال‌حاضر تاریخ برآوردی بهره‌برداری اسفندماه ۱۴۰۳ اعلام شده است.